109 / 336 
109
Ау, ағайын, еркек екенің рас болса, бойыңдағы бар жақсыңды
ішіңе тығып, бедіреймей, арқа-жарқа болып, жайып салып,
елге көрсету керек емес пе; жаманыңды да жасырмай, ел
алдында, елден үлкен ешкім жоқ, өзіңді-өзің сойып-сойып
арылу керек емес пе?!
Ал мен ештеңеден қорықпаймын. Ардан үлкен ештеңе жоқ;
арым таза, жаным да таза. Тіпті кемшілігімді де жасырғым
келмейді – ақтарылғасын дұрыстап ақтарылу керек қой. Өткен
жолы сырымды айтқанда, «жұрт мені түсінер, түсінген соң
кем-кетігімді кешірер» деген үмітпен айтып едім.
Тірліктің ұсақ-түйегін теріп айттым,
Ойдан қоспай, көңіл-көзбен көріп айттым,
Ұсақ-түйек болғанымен ол да өмір,
Сондықтан мән-мағына беріп айттым.
Делебем қозып, арқаланғанда суырып салатыным да бар,
ағайын.
Сол бір хикаялардан кейін де біраз уақыт өтті. Одан кейін
де небір ғажайыптар болды ғой. Оның бәрі көп әңгіме, мен
тек қана бір сапарда көрген-түйгенімді алдарыңызға жайып
салғым келеді.
Өзі туралы өзі айтуға әркімнің де хақысы бар деп ойлаймын.
Әйгілі Қасым ағамыз да «Өзге емес, өзім айтам өз жайымда»
деп еді ғой. Нағыз ер-азаматҚасекеңдей-ақ болар: сол кісі асып-
таспай-ақ өзінің қандай екенін, өмірден не іздейтінін айтып
кетті ғой. Қазір бұл жырды домбыраға қосылып толғағанда
көзге жас келіп, көңілің тазарады. Ақын өз жан шындығын
жырлады: сөйтіп, мыңдаған жүректерді тебірентіп, ізгілікке
бастады. Елдің бәрі ұлы ақын емес, бірақ кез келген адамның
қалтқысыз ақтарылған сыры өзгелердің көңілін бейтарап
қалдырмайды ғой.
«Өзі туралы айтқан мақтанға ұрынбай қоймайды» деген
аталы сөз бар. Әуелі, мақтанның өзі де әртүрлі: негізсіз,
домбытпа мақтаншақтық бір басқа да, заңды мақтанның жөні
бөлек. Мақтанға ұрынады екенмін деп баз бір бозөкпелер құсап
бұғынар жайым жоқ. Тасып кетсем, түсініп, кешірерсіздер, не
де болса кібіртіктемей, еркін көсілуге бел байладым.